ماجرای کارگروه ویژه زعفران ؛ از سال آخر دولت اصلاحات تا سال آخر دولت تدبیر!
هفته گذشته خبر از تشکیل کارگروه ویژه زعفران رسید. عنوان و عبارت و نهاد و ساختاری که ناآشنا نیست. درست 16 سال قبل نیز دولت اصلاحات در آخرین سال فعالیت خود ساختاری تحت عنوان کارگروه ملی زعفران ایجاد کرد و با امضا محمدرضا عارف معاون اول وقت ابلاغ شد. درباره کارگروه ملی زعفران بیشتر بخوانید
آن روزها هم حال و روز زعفران درست مثل اکنون بود. قیمت دلاری زعفران به کف رسیده بود و قیمت ریالی (حدود 200-300 هزار تومان) جوابگوی هزینه ها نبود. بسیاری از کشاورزان زمین های زعفران را شخم میزدند و حتی پیاز آن را هم استخراج نمیکردند. میگفتند به هزینه هایش نمی ارزد! خلاصه زمین را شخم میزدند و گندم میکاشتند.
اکنون دوباره حال و روز زعفران بعد از 16 سال همان شده که بود. قیمت دلاری به بازه 200 تا 400 دلار رسیده و قیمت ریالی کفاف هزینه ها را نمیدهد. کشاورزان نگران فصل برداشت و انبوه عرضه گل و نبود کارگر هستند و مسئولانی هم که وعده داده بودند تاکنون راه به جایی نبردند.
حال و روز وخیم زعفران کار را به جایی رساند که رهبری و رئیس جمهوری در خصوص وضعیت زعفران دستور دادند و تا حالا نتیجه شده است یک کارگروه دیگر متشکل از بازیگران و ذینفعان صنعت زعفران! البته کارگروه سال 1383 از نظر مقام اعضا عالی تر بود. اکنون اما نه از نظر مقام اعضا و نه از نظر رسمیت تشکیل ساختار جدید، مثل ان وقت نیست.
با این حال نمی توان درباره کارایی این کارگروه زود قضاوت کرد. سال 83 با تغییر دولت تقریبا اثری از کارگروه و حتی جلسات منظم نماند اما اراده جدی وزیر جهاد کشاورزی دولت نهم برای بهبود اوضاع زعفران، یک دوره طلای رشد قیمت ها را از اواخر سال 84 رقم زد.
خلاصه اینکه سیاستگذاری در جمهوری اسلامی ایران نشان داده است که ساختارها و نهادها و فرآیند ها خیلی مهم نیستتند بلکه اشخاص مهمند! اگر در کارگروه جدید افرادی دارای عزم و اراده برای اصلاح امور باشند میتوان انتظار اصلاح و بهبود داشت. چنانچه عزم اسکندری وزیر جهاد کشاورزی دولت نهم نتیجه داد. اما اگر اشخاصی دارای اراده اصلاح حضور نداشته باشند، عنوان ها و ساختارها و نهادسازی ها و مصاحبه کردن ها ره به جایی نخواهد برد.
بیشتر بخوانید:
