گزارش جنجالی یک رسانه بورسی درباره یک شرکت زعفرانی
سواستفاده چند هزار میلیارد تومانی یک شرکت زعفرانی
صدای بازیِ عجیب و غریبِ زمستان 1400 در پاییز 1402 در آمد!
فعالان بازار زعفران حتما یادشان هست که در نیمه دوم سال 1400 و اوایل 1401 به واسطه تعریف حجم زیادی از اختیارمعاملات و ورود صندوق های سرمایه گذاری به بازار زعفران (به واسطه این اختیارمعاملات و سایر ابزارهای بورسی) یک شرایط خاص بر بازار حاکم شده بود.
به نحوی که صندوق ها حجم بسیار زیادی از زعفران گواهی را به همراه اختیار فروش در قیمت بالاتر ( که توسط شرکتی بورسی صادر شده بود) خریداری کرده بودند و عملا ارتباط بورس با بازار واقعی زعفران قطع شد. در خصوص وقایع سال 1400 این مطالب را بخوانید:
حقوقی ها و صندوق ها از زعفران چه میخواهند؟
بازیگران جدید زعفران بورسی و روزهای خاص زعفران (بخش دوم)
اکنون بعد از حدود دو سال، رسانه شهر بورس در گزارشی جنجالی با تیتر سواستفاده چندهزار میلیاردی یک شرکت زعفرانی، مسائلی را مطرح کرده است که به نظر میرسد دنباله اتفاقات سال 1400 است.
به این نحو که شرکت مربوطه اختیار فروش های صادره را نکول کرده و دست صندوق ها و نهادهای سرمایه گذاری را در پوست گردو گذاشته است!!! در ادامه این گزارش را میخوانیم:
جولان افراد ناصواب
به گزارش شهر بورس، بازار سرمایه اگرچه یکی از کاراترین بازارهای مالی برای تامین منابع و کمک به تولید در کشور است، اما گاهی در نبود نظارت‌های کافی؛ به محلی برای جولان افراد ناصوابی تبدیل می‌شود که نام و اعتبار بازار سرمایه را نیز تحت الشعاع خود قرار می‌دهند.
به عنوان مثال، مدتی است که یک شرکت تولید کننده زعفران با سو استفاده از چند نهاد مالی در بازار سرمایه توانسته با ابزارهای تامین مالی، چند هزار میلیارد تومان تامین مالی کرده و در موقع سررسید قرارداد با نکول و اجتناب از پرداخت دیون از محل رسوب منابع، میلیاردها تومان کسب درآمد کند و پس از آن با تهدید و ارعاب و خرج کردن از نام و جایگاه کشاورزان زحمتکش، سعی در فرار از چنگال قانون داشته باشد.
شرکت حاضر به پرداخت مبالغ قراردادها نیست
ماجرا از این جا شروع می‌شود که این شرکت معروف تولیدکننده، با استفاده از گواهی سپرده زعفران و تحویل آن به چند شرکت تامین سرمایه و گروه مالی، توانسته چند هزار میلیارد تومان منابع جذب کند و بر اساس توافق صورت گرفته، این شرکت باید چندین ماه، زعفران تولیدی خود را در انبارهای بورس نگه داری می‌کرده و پس از آن، با پرداخت سود توافقی به این نهادهای مالی، گواهی‌های خود را آزاد می‌کرده است. اما با پایان مدت مذکور و سررسید این قراردادها، این شرکت نکول کرده و حاضر به پرداخت مبالغ قراردادها نمی‌شود.
برگشت خوردن چک ها و شکایت و شکایت کشی
بر این اساس، در زمان انعقاد قرارداد چند چک به عنوان ضمانت اصل و سود از سوی این شرکت تولیدکننده به شرکت‌های طرف قرارداد تحویل داده شده است که تا سررسید قرارداد امکان نقد شدن آن وجود نداشته است. اما با گذشت چند روز از پایان قرارداد، شرکت تولید کننده زعفران حاضر به پرداخت وجه نشده است و به همین خاطر، شرکت‌های درگیر نیز متقابلاً چک‌های این شرکت را به اجرا گذاشته و آن را برگشت زده‌اند. نکته جالب اینکه در اتفاقی عجیب، شرکت تولیدکننده زعفران نه تنها حاضر به حل و فصل موضوع نمی‌شود، بلکه بابت به اجرا گذاشته شدن چک‌ها، از طرف مقابل شکایت هم می‌کند!
پیگیری‌های شهر بورس نشان می‌دهد که این اتفاق برای سه شرکت تامین سرمایه رخ داده و آنها هم چالش‌های مشابهی با این شرکت داشته‌اند و گویا شرکت تولیدکننده زعفران از طریق به امانت گذاشتن محصولات خود اقدام به تامین مالی کرده و سپس با خلف وعده و فرافکنی، اقدام به پس ندادن منابع می‌کند و با این روش، به راحتی شرکت مذکور، تامین مالی شده و سود قابل توجهی را به جیب میزند.
فقط می‌خواهیم از شر این شرکت خلاص شویم!
خبرنگار شهر بورس برای پیگیری بیشتر موضوع ابتدا با یکی از مدیران شرکت تامین سرمایه تماس می‌گیرد؛ لحن آرامی دارد، اما تمایل زیادی هم برای صحبت کردن نشان نمی‌دهد. وقتی ماجرا را شرح می‌دهم؛ قول اخلاقی و شرعی می‌خواهد که این صحبت‌ها را از قول او منتشر نکنم.
تاکید ویژه‌ای بر فاش نشدن نام خود و شرکتش دارد، اما با عصبانیت می‌گوید: صاحب این شرکت زعفران، یک فرد دروغگو و حیله‌گر است که با گندکاری‌هایش، یکی از بهترین ابزارهای بازار سرمایه را بد نام کرد. متاسفانه در این شرایط ابزار گواهی سپرده آسیب خورده و دیگر کسی سراغ این ابزار نمی‌رود.
وی ادامه می‌دهد: ماجرا به چند سال پیش برمی‌گردد. ما همه کار کردیم که پول‌مان را بگیریم، اما الان فقط می‌خواهیم از شر این شرکت زعفرانی خلاص شویم. بخش زیادی از پول‌مان را گرفتیم اما با هزار مصیبت.
از او می‌خواهم درباره نحوه دریافت این پول‌ها سخن بگوید؛ لحنش آرام‌تر می‌شود؛ ادامه می‌دهد: این آقا به همه چک می‌دهد و چک‌هایش برگشت می‌خورند. چند وقت بعد سر و کله‌اش پیدا می‌شود و یک چک جدید مثلاً به تاریخ دو ماه بعد می‌دهد. ما فقط می‌خواهیم از شر این آدم خلاص شویم. یک سال پیش برآوردی که ما داشتیم این بود که این شرکت 2 هزار میلیارد تومان به این شکل از کل شرکت‌ها تامین مالی کرده و هر کدام را هم به یک شکل بازی داده است.
اطلاعات مدنظر در دسترس نیست
با یکی از مدیران ارشد شرکت تامین سرمایه دیگری تماس میگیرم؛ فردی که به نظر میرسد هیچ علاقه‌ای به صحبت کردن ندارد، همه جواب‌هایش در«نمی‌توانم اطلاعاتی در اختیار شما بگذارم» خلاصه می‌شود. حرف آخرش هم یک کلام است: ما علاقه‌ای به صحبت کردن در این زمینه نداریم!
وقتی از او می‌خواهم از سایر مدیران شرکت فردی را برای گفت‌وگو معرفی کند، لحنش تندتر می‌شود؛ این بار با تاکید می‌گوید: «برادر! وقتی می‌گویم ما، یعنی کل مجموعه. نگفتم که من، گفتم ما. مشکل ما با شرکت تولید زعفران در حال حل شدن است.» دوباره می‌پرسم چگونه؟ و دوباره جواب همان است«؛ نمی‌توانم اطلاعاتی در اختیار شما بگذارم».
زعفران یا رنگ افزودنی؟
شنیده‌های خبرنگار شهر بورس حاکی از آن است که علاوه بر بدقولی در تحویل زعفران، محصولات شرکت مدنظر از لحاظ کیفیت نیز با مشکلاتی جدی مواجه هستند. این موضوع از سوی یک شرکت دیگری که اتفاقاً آنها هم بر عدم فاش نام‌شان تاکید دارند، تایید می‌شود.
گویا بر اساس آزمایش‌های صورت گرفته شده، محصولاتی هم که از سمت شرکت روانه بازار شده در آزمایش‌های انجام گرفته شده با مشکل «دارا بودن رنگ افزودنی» مواجه بوده است.
در چنین شرایطی، انتظار می‌رود که نهادهای مرتبط به موضوع ورود کرده و اجازه ندهند که یک شرکت با چنین اقداماتی با آبروی بازار سرمایه بازی کند و جنس نامرغوب به دست مصرف کننده برساند.
سوال اصلی اینجاست که آیا هر شرکتی می‌تواند به خودش اجازه بدهد که با سو استفاده از ابزارهای بازار سرمایه، نهادهای مالی دیگر که برخی از آنها سهامی عام هستند را به این شکل بازیچه خود قرار دهد؟!
